Lo 29 de septembre de 2012, representèri lo conse de Tolosa a la remesa de diplomas per lo centre de Formacion Professionala d’Occitania (CFPOC) a l’ostal d’occitània.
Sus la fòto, soi en companhia de sénher Latruvèrsa, elegit del conselh regional e Dòna Imbert, deputada de Tolosa. Aguèri la plaser de faire en ocitan lo discors de plan venguda que seguís, jos lo gigant benvolent de Joan Jaurés, que fasià fòrça discors politic en occitan.
“A Tolosa, coma endacòm mai, l’occitan pèrd de locutors naturals cada jorn mas avèm de joves que l’aprenon dins las duas calandretas o las tres escòlas primàrias publicas qu’an un percors bilingüa, gràcia a la convencion que la comuna de Tolosa signèt amb lo rectorat.
Mas per alfabetizar totes los nòstres mainatges que lo voldrián, i a encara fòrça trabalh de faire qu’avèm mai de 200 escòlas primàrias publicas à Tolosa.
Atal en despièit de las accions de las institucions e de las associacion, la màger part de la societat tolosana es encara analfabeta dins la sieuna lenga istorica.
Per avançar dins aquel camin, per normalizar la cultura occitana al dintre dels servicis comunals, lo conselh municipal votèt la Carta municipala per la lenga e la cultura occitana que permèt a los servicis e los elegits que lo vòlon faire d’accions per o en lenga occitana.
Par anar mai luènh, es als tolosans, e a los que vivon aquì en Ocitània de mostrar que vòlon faire d’accions per o en lenga occitana.
Es possible lo retorn de la paraula perduda se los occitans mòstron lor enveja de parlar la lenga d’òc dins la vida publica al costat del francés.
Es per aquò que lo trabalh de formacion professionala a la lenga occitana pels adultes e tanplan pels mainatges es un element màger d’aquela represa de la paraula perduda.
Al nom de la comuna de Tolosa, voldriài donc mercejar lo trabalh de totes los animators del CFPO que monstran per lor trabalh que l’ensenhament de l’occitan se pòt professionalizar e evaluar coma per tota autra lenga del monde.
Tanplan, los diplòmas qu’anatz remetre uèi donan de valor a la lenga e als sieus locutors, qu’atal an una experiéncia reconeguda. .
Per acabar, un grand mercès a totes los estagiaris que per la lor preséncia participan a aquela subrevivéncia de la nòstra lenga istorica .”
Crédits I Nous contacter I Espace privé I Site propulsé par SPIP I  RSS 2.0 |